Als je flink kunt investeren in een land, dan is het wel heel waarschijnlijk dat je met open armen ontvangen wordt. Dat is in Canada al niet anders, al zijn er telkens weer bijkomende criteria waar je op moet letten.

Je kunt dus niet met een Miljoentje wapperen en verwachten dat alle deuren meteen voor je opengaan. Zo werkt het haast nergens en al helemaal niet in Canada.

Toch is het ontegenzeglijk dat je kansen om als potentiële immigrant aanvaard te worden beter liggen als je over aanzienlijke activa beschikt. Wie bereid is te investeren in de Canadese economie, zal weerklank vinden. Je zult, op zijn minst, een graag geziene gesprekspartner zijn.

Het Business Investor Programme heeft altijd mogelijkheden geboden aan personen met een aanzienlijke financiële achtergrond om zich in Canada te mogen vestigen. 

Momenteel is het Quebec Investor Programme misschien het eenvoudigst om mee binnen te komen, al zijn verschillende andere provincies thans ook in the running om beleggers aan te trekken.

Sommige provincies hanteren daarvoor een loterijsysteem waardoor, afgezien van geschiktheid, een beperkt aantal aanvragen wordt afgehandeld - en de rest voorlopig afgewezen. Veel beleggers vinden zo'n werkwijze weinig geruststellend en zoeken naar andere mogelijkheden.

De trend is nu om vooral beleggers aan te trekken die zich ook actief met de onderneming zullen bezighouden. Er wordt van uit gegaan dat men op die manier een aanvaardbare balans legt tussen het aantrekken van talent en kapitaal.

Een voorbeeld is de Entrepreneurial Stream onder het New Brunswick Provincial Nominee Programme. Met behulp van dit programma kan men zich in New Brunswick vestigen nadat men heeft aangetoond over minimaal $600,000 aan activa te beschikken en minimaal $250,000 wil en kan investeren in het bedrijf. Je moet aantonen dat je ten minste drie jaar ervaring hebt als bedrijfseigenaar en/of algemeen bedrijfsleider. Je moet actief in het bedrijf willen werken, een duidelijk omlijnd zakelijk plan kunnen overleggen en goed Engels of Frans beheersen. Er zijn ook leeftijdsgrenzen (22-55) alsmede enkele andere voorwaarden.

Ook Manitoba en Saskatchewan hebben interessante provinciaal gerichte programma's, waar men bijvoorbeeld ook in de agrarische sector speciale categorieën heeft ingeruimd voor potentiële immigranten.

De kapitaalbehoefte ligt in deze, wat afgelegen provincies, wel wat lager. Zo zou men met een investering van slechts $150,000 mogelijk al toegelaten kunnen worden.

Ook de provincie Ontario laat zich niet onbetuigd. Men kan hier bijvoorbeeld een Corporate Stream - Immigrant Nonimee Programme aanvrage doen op basis van een minimaal te investeren vermogen van $5.000.000. Dit bedrag hoeft overigens niet van één investeerder te komen maar kan dus een groepsinvestering worden. Als het echter om een onroerend-goedinvestering gaat, dan geldt het dubbele investeringsbedrag: $10.000.000. Een andere vereiste is dat men ten minste vijf Canadezen aan het werk helpt.

Er zijn vele andere programma's beschikbaar en deze wisselen met het politieke klimaat of de financiële behoeften van de verschillende provincies, territoria of de federale omstandigheden. Het is zodoende beslist zaak continu op de hoogte te zijn en blijven voor wat betreft de verschillende ontwikkelingen.

De mogelijkheden zijn en blijven dus schier onbeperkt en zijn goeddeels afhankelijk van de voorkeuren en de mogelijkheden van de potentiële immigrant.